ازدواج حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها و امیرالمؤمنین علیه‌السلام
کـلبـۀ عـاطـفـه‌ها داشت مصفا می‌شد همۀ ارض و سما داشت مُهـیـا می‌شد حضرتِ خاکیِ محرابِ عباداتِ سحر راهـیِ سـاحـل آرامـش دریـا مـی‌شـد تا کـمی تـربت اعـلای نجـف بردارد پـر جـبریل به زیرِ قـدمـش وا می‌شد چشم "خورشید" به رخسارۀ "مهتاب" افتاد کهکشان بُهت‌زده غـرق تماشا می‌شد گـذرِ نـور اگـر آیـنـه‌کـاری شـده بـود نیمه‌شب "کوچۀ پیوند" چه زیبا می‌شد و خدا زیر لب آهسته به خود می‌گوید: چه کسی غیر علی همدم زهرا می‌شد؟! زیر آن چادر خود فاطمه تا می‌خندید یل خـیبرشکـن آنقـَدر دلـش وا می‌شد رمز سرزندگی‌ام یا علی و یا زهراست وسط این دودمه نبض من احیا می‌شد در حـقـیـقت سند عـقدِ عـلی و زهـرا سندِ نوکـری ماست، که امضا می‌شد |